کهگیلویه و بویراحمد

شهید اسفندیاری سرفراز در سنگر عمل و جهاد

شهید یزدالله اسفندیاری در مدرسه همیشه دانش‌آموزان را به اقامه نماز جماعت دعوت می‌کرد و مسائل دینی و اخلاقی را به آن‌ها می‌آموخت.

به گزارش پایگاه خبری قطب خبر:  شهید یزدالله اسفندیاری سال ۱۳۵۰ در یکی از روستا‌های دور افتاده بهمئی روستای بنه آخوند در خانواده‌ای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود.
شهید یزدالله اسفندیاری در سال ۱۳۵۶ دوران تحصیل خود را در زادگاهش شروع کرد و در ایام بیکاری به پدر و مادرش در امر کشاورزی و دامداری کمک می‌کرد. علاقه وافری نسبت به خانواده‌اش داشت و با آن‌ها همیشه مهربان بود و هیچگاه کاری را که موجب ناراحتی آن‌ها شود انجام نمی‌داد.
پس از پایان دوران ابتدایی برای ادامه تحصیل دوران راهنمایی در سال ۱۳۶۲ رهسپار روستای سرآسیاب شد و در مدرسه راهنمایی شهید مطهری ادامه تحصیل داد و فاصله روستای سرآسیاب تا زادگاهش زیاد بود و این مسیر را هر روز پیاده طی می‌کرد.با وجود همه این مشکلات همیشه از شاگردان ممتاز مدرسه بود. در مدرسه همیشه دانش آموزان را به اقامه نماز جماعت دعوت می‌کرد و مسائل دینی و اخلاقی را همیشه به آن‌ها می‌آموخت و در امور فرهنگی مدرسه فعالیت داشت.
دوران جنگ در اوایل جنگ هروقت که می‌خواست به جبهه اعزام شود به دلیل سن کم از رفتن ایشان جلوگیری می‌شد تا اینکه در سال سوم راهنمایی که پانزده ساله بود به جبهه اعزام شد. چهارماه در جبهه حضور داشت و پس از آن دوباره به مدرسه برای ادامه تحصیل برگشت و در امتحانات سال سوم راهنمایی شرکت کرد و قبول شد.
ادامه تحصیلات در همان سال در امتحان ورودی دانشسرای تربیت معلم شهید رجایی گچساران ادامه تحصیل داد و در سال اول دانشسرا دوباره به جبهه اعزام شد.
سه ماه در جبهه حضور داشت و بعد از سه ماه دوباره به سنگر مدرسه برگشت و ادامه تحصیل داد. در همان سال امتحانات را با موفقیت به پایان رساند.
شهید اسفندیاری در فصل تابستان که مدارس تعطیل بودند با کارکردن خرج و مخارج خانواده اش را تأمین می‌کرد. شهید با همسایگان و دوستان و همکلاسی‌های خود بسیار مهربان بود، همیشه می‌گفت باید با همسایگان مهربان باشیم و در موقع نیاز به آن‌ها کمک کنیم.
شهید اسفندیاری در سال ۶۶-۶۵ سال دوم دانشسرا ادامه تحصیل داد و در همان سال دوباره به جبهه اعزام شد و مدت سه ماه در جبهه حضور داشت. در همان سال از ناحیه دست مجروح شد. در سال ۶۷-۱۳۶۶ به ادامه تحصیل در سال سوم دانشسرای تربیت ادامه داد. در فروردین ماه سال ۶۷ دوباره راهی جبهه شد. همیشه می‌گفت: که تا جنگ ادامه دارد من باید در جبهه حضور داشته باشم. شهادت این شهید والامقام ۱۷ خرداد سال ۶۷ در منطقه شط علی به آرزوی دیرینه اش که شهادت در راه خداوند و بقاء اسلام و انقلاب اسلامی بود رسید. پیکر پاکش را در زادگاهش روستای بنه آخوند به خاک سپرده شد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا