به گزارش پایگاه خبری قطب خبر، شهریار خواجیان: در آخرین تحقیقی که انجام شده، پزشکان پیشنهاد داده‌اند که بازنشستگان (سالمندان) باید بیشتر حرف بزنند؛ زیرا در حال حاضر راه (دیگری) برای جلوگیری از خسران حافظه نیست. تنها راه، بیشتر حرف‌زدن است.
دست‌کم سه مزیت برای بیشتر حرف‌زدن سالمندان وجود دارد: نخست، صحبت‌کردن مغز را فعال می‌کند و آن را فعال نگه می‌دارد؛ چون زبان و فکر با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. به‌ویژه زمانی که تند‌تند حرف بزنیم، طبیعتا منتج به تأمل فکری سریع‌تر می‌شود و حافظه‌‌مان را نیز بهبود می‌بخشد. سالمندانی که صحبت نمی‌کنند، بیشتر احتمال دارد دچار خسران حافظه شوند. دوم، صحبت‌کردن بسیاری از فشارهای عصبی را تسکین می‌دهد، از بیماری‌های ذهنی جلوگیری می‌کند و تنش را کاهش می‌دهد.
ما اغلب چیزی نمی‌گوییم، اما آن را در قلب خود دفن می‌کنیم و خفقان می‌گیریم. این حقیقت دارد، پس خوب است که به سالمندان امکان حرف‌زدن بدهیم. سوم، صحبت‌کردن عضلات صورت را فعال می‌کند و هم‌زمان گلو را به فعالیت وا‌می‌دارد و نیز ظرفیت شش‌ها را افزایش می‌دهد. هم‌زمان ریسک افت بینایی چشم و شنوایی گوش و ریسک‌های نهفته مانند سرگیجه و کری را کاهش می‌دهد.
خلاصه اینکه بازنشستگان و سالمندان عزیز! تنها راه جلوگیری از آلزایمر، صحبت‌کردن هرچه بیشتر و برقراری ارتباط فعالانه با دیگران است.
